Ik zou bijna medelijden krijgen met het MIVA-toilet.
Graag
gebruikt door de één doch verguist door de ander. De één is minder valide de
ander valide. Allebei volgens de wet gelijk doch het strookt niet geheel met
het beeld van de valide persoon. Als de valide persoon een MIVA-toilet ziet,
ziet zij/hij een bezemkast, een opslagkast en voelt zij/hij een onbedwingbaar
verlangen om het toilet het liefst vol te stouwen en onbereikbaar en
onbruikbaar te maken. Geen enkele bel gaat rinkelen in hun hoofd dat er mensen
zijn die van dit toilet afhankelijk zijn. En zo staat het MIVA-toilet vaak
ongebruikt en weggestopt, te treuren om die ander, smachtend om een beetje
aandacht. Doch als het aan de valide persoon ligt, kan ze het wel vergeten.
Alle gekheid op een stokje maar ik trof weereens een MIVA-toilet
die niet gewoon bereikbaar en bruikbaar bleek. De rolstoeler zou eerst de tafel
die voor de deur stond, weg moeten schuiven. In het toilet lag een bak met spul
onder de wastafel. En verder stond de pot een beetje raar maar dat vond ik niet
eens zo erg en de spiegel hing verkeerd.
Zucht. Een MIVA-toilet is ervoor bestemd om gebruikt te
worden als toilet. Voor niets anders dan dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten