wijkzorg ns en spetters

27-6-2017. Deze dag kende ook veel spetters niet alleen van de regen maar wel allemaal onderweg. @ Startbijeenkomst Wijkzorg Alliantie Zuidoost. Wijkzorg is niet één gebouw waar je naartoe gaat. Wat is wijkzorg? Het is het netwerk aan alle vormen van zorg-, hulp-, dienstverlening, voorzieningen en initiatieven door organisaties, beroepskrachten, vrijwilligers of wijkbewoners op wijk- of buurtniveau, onder meer gericht op het vergroten van de sociale samenhang, op participatie van kwetsbare burgers en het voorzien in zorg en ondersteuning dicht bij huis. Dit is niet nieuw maar de alliantie wel. Alhoewel ik niet goed snap wat de rol van de alliantie is, zal wel. Doch ik heb wel nuttige informatie gehoord vandaag. En als dat de rol van deze alliantie is, het verschaffen van nuttige informatie, dan zijn ze daarin geslaagd. En het was ook nog’s leuk verpakt op cabareteske wijze. Gezellige entertainment dus ook heel amusant. Bovendien de middag was goed verzorgd met warme welkom en een hapje en een drankje. Plus heel belangrijk: ze hebben in de zaal rekening gehouden met rolstoelen. Niks geen poeha erom heen, gewoon doen en ik hoef daardoor niet overdreven mijn best te doen om goede toegankelijkheid op te eisen. Daardoor kan ik me lekker concentreren op al het andere zonder die onnodige stress. Ik heb de 2 workshops ‘wat is welzijn op recept?’ en ‘samen naar cultuur sensitive zorg door de (h)erkenning van cultuur verschillen’. In De Nieuwe Stad is de toegankelijkheid goed maar niet geheel goed gekeurd volgens de richtlijnen. Wanneer de deur bij de ingang open staat als het weer het toelaat, dan kan je zelfstandig naar binnen. Zo niet dan ben je afhankelijk van iemand om de deuren (2) voor je open te houden. Maar de entree is OK, geen obstakels en de ingang is breed genoeg. Er is een MIVA-toilet maar wat mij stoort is dat er een rolstoel geparkeerd staat naast de pot. Deze plek is eigenlijk de ruimte waar de hulp zou moeten staan indien nodig. Ook ontbreekt een bruikbare toiletrolhouder. Doch ik persoonlijk red me er goed want ik ben altijd allang blij als ik met de scoot erin kan. Die kapstokken staan wat mij betreft te dicht op de ingang naar het toilet waardoor de manoeuvreerruimte om eruit te komen wordt bemoeilijkt. Nee ik geef geen uitgebreid verslag van de inhoud, kijk maar naar de filmpjes. Eigenlijk meer ‘luister’ want voor goeie camerabeelden moet je ook niet bij mij zijn. Afen toen vlogen we, ahum lees we gingen met de metro, richting Centraal Station. Metro 53! Ja want dit schrijf ik met nadruk want hoe irritant zou het zijn als ik had moeten overstappen. Dat hangt ons namelijk boven het hoofd dat ze metro 53 niet meer door laten rijden naar CS. Je zou dan moeten overstappen op vd Madeweg. Afen, we kwam aan op CS en ik was blij verrast want geen irritante gedoe meer bij de lift met opstoppingen en boze gehaaste mensen, soms met gescheld naar je hoofd. Nee 2 nieuwe liften en ook nog’s op brancardformaat met genoeg ruimte voor de lift. Joepie! Wel een eind verder van de ingang maar ik vind het best want de oude lift was niks. Ik kwam er altijd gefrustreerd vandaan. En nu kwam ik er blij vandaan. Next. Informatiemarkt van de NS over de renovatie van de openbare ruimte van de voorkant van CS ‘De Entree’ Beste heer Blonk, De locatie is te bereiken via perron 2B van het Centraal Station. Er is een lift, die vlak voor het Grand Café uitkomt, maar ik begrijp van de NS dat deze lift voor scoot mobiels vaak te klein is. Er is nog wel een grotere lift, om daar gebruik van te kunnen maken moet dit vooraf aangevraagd worden bij de NS. Telefoonnummer klantenservice NS: 030 751 51 55 Scootmobiels kunnen voor de deur op het perron of binnen geparkeerd worden. Ook zullen we zorgen dat de ruimte zodanig is ingericht dat scootmobiels naar binnen kunnen rijden. Mocht het voor u te lastig zijn om de locatie te bereiken, dan zijn we uiteraard ook altijd bereid om een afspraak in te plannen en het project toe te lichten. Met vriendelijke groet, Project De Entree Ronald belt de klantenservice in Utrecht. Zij wisten er niet van, zij verwijzen hem door naar de assistentie van CS A’dam. Ronald belt de assistentie van CS. Zij wisten er niets van maar ze vinden het geen probleem om te helpen. Als we er zijn moeten we maar even een belletje geven. Toen waren we er en ik zeg “ik ga toch uitproberen of ik niet in die lift pas’. Geprobeerd en het paste. Zucht dus geen gedoe ik kon makkelijk naar perron 2b. We hoefden niet om assistentie te vragen, zucht van verlichting. Maar we moeten eerst eten. Dan maar de restauratie in. Stop! Zegt de kelner u mag niet met die fiets erin. Ha! Dit keer werd ik niet geweigerd maar Ronald. Hi hi hi. Toen kwam de hoofdkelner en die zegt “wilt u erin of eruit?” want ik blokte de ingang. Ik zeg eruit want m’n vriendje mag er niet in. De hoofdkelner kijkt achter mij en ziet Ronald met de opgevouwen fiets. Hij knikt bemoedigend en gebaart kom maar. “Het is wel ons beleid maar soms moet je ook uitzonderingen kunnen maken”. Kijk dat bedoel ik, wil je handicapvriendelijk zijn dat moet je flexibel zijn. Ronald is niet alleen mijn vriendje maar in dit geval ook mijn hulp en begeleider onderweg. Die ‘aanhang’ hoort bij mijn handicap. Hij helpt waar nodig, snijdt mijn vlees en zorgt ervoor dat de scoot wordt opgeladen. Een handicap komt met makkes, niet mijn hulp is de makke, maar die hulp heb ik wel nodig door de makkes. Deze hoofdkelner snapte het meteen. Was zelfs heel behulpzaam met het begeleiden naar een plek en zorgde ervoor dat er een stekkerdoos vrij werd gemaakt. We hebben er  € 45 uitgegeven. Dat was niet te danken aan de eerste kelner. Lekker gegeten. Toen naar het volgende ‘station’. Pal naast de restauratie, de informatiemarkt. En wat we daar te horen en gezien hebben gekregen dat kan je ook van deze pagina halen https://www.amsterdam.nl/projecten/entree/ Het was fijn dat we persoonlijk uitleg kregen en zo te horen gaan ze ook rekening houden met de gehandicapten. Ze laten de plannen vooraf toetsen door stakeholders en er is ook sprake van een blvc-plan. Next. Het moment waar ik me de hele dag op verheugd had. Terug rijden naar huis. Op een paar spetters na (nee geen mannen langs de weg) door de avondschemering met een tussenstop voor een ijsje en koffie, werd het ZuidOost West thuis best - voor ons. Waarna ik al gauw in dromenland weg zonk. Van die spetters (nee niet de regendruppels) die bij de McDonald stonden te snoepen. Lees brandweermannen. Hmm … eigenlijk heb ik ze niet goed genoeg bekeken dus geen idee hoe ze eruit zien. Maar ik ving wel iets op “ja als je geld hebt dan kan je ze wel krijgen let maar op”. Hmm 2; je zou toch denken dat zij wel wat hitte gewent zijn maar ik heb zo’n donker bruin vermoeden dat ze zich ergens anders zo hot hot hot bij voelen. Ach ja toen begaven ze zich naar de brandweerauto, kon de brandslang ze afkoelen! Cut

Fotoalbum