Corfu Dassia Griekenland Greece

We gingen een weekje weg. Alweer?! Ja. Ik ben de schade onwijs aan het inhalen. Schade? Niet letterlijk. In 2017 hebben we gebuffeld tot jan 2019. Naast het leiden van onze eigen organisatie hebben we campagne gevoerd tot 2x toe. Eerst voor de verkiezingen toen voor Amsterdammer van het jaar. Daarbij de 50 jaar Hip in de Bijlmer project heeft er ook flink ingehakt. Er kwam nauwelijks rust. Echt vakantie hebben we niet gehad. Dus besloot ik dat we er tijd voor vrij moeten maken. Ben mijn agenda super streng aan het managen/regisseren om het niet teveel vol te bouwen met werk afspraken zodat we genoeg tijd voor ontspanning vrijhouden. Mezelf kennende; ik kan doorgaan, dat wil ik eigenlijk niet. Ik sta ook aan de wieg van een nieuwe tijd want volgend jaar ben ik 10 jaar voorzitter. Dat vind ik genoeg. Ik beraam andere  uitdagingen. Veel meer vrije tijd is ook een uitdaging. Sommige mensen gaan een maand. Ik verspreid het.
	Plannen Waarschijnlijk denkt iedereen dat Ronald meegaat omdat hij mijn vriend is. Dat is mooi meegenomen en ik ben er blij mee maar hij is ook mijn werknemer. Er lijkt me niets fijner dan een hulp die je helemaal vertrouwd is, dus ik heb geluk met deze werknemer. Ikzelf noem hem mijn partner omdat wij op zoveel vlakken samen werken. Ik vind het een perfecte combinatie ‘a match made in heaven’. Als ik liefje roep dan weet hij waar hij aan toe is en als ik zijn naam hardop roep dan denkt hij “oh ooh ze heeft hulp nodig dan laat hij alles vallen” zegt hij. En tijdens een vergadering ben ik extra streng als hij z’n white mansplaining-petje opdoet. Ha ha haa valt erg mee hoor. Vind ik gewoon leuk om te zeggen. Een dergelijke relatie vergt wel altijd extra plannen, agenda’s op elkaar afstemmen, niet alleen privé maar ook zakelijk. Plannen betekent niet persé dat alles als een geoliede machine gaat maar meer dat ik overzicht krijg over de chaos en dat brengt rust. Ook niet dat alles uitkomt maar dat ik mijn energie efficiënt verdeel. Ook dat geeft rust. Ik heb ontdekt dat plannen ook leuk kan zijn. Eerder was ik er niet dol op en deed het noodgedwongen. Want je moet wel door de handicap. Bijna niets kan spontaan. Bij ons komt nog’s de agenda’s van de anderen bij, allemaal mensen met beperkingen. Hoe werd plannen leuk? Door allerlei YouTubefilmpjes ben ik op een spoor terecht gekomen die ik echt leuk vind. Happy plannen noemen ze het. Je combineert je elektronische agenda met fysieke agenda’s en notities die je op creatieve wijze volgens jouw stijl pimpt. Het wordt meer een plakboek of fotoboek of tekenboek. Ik ben nog aan het spelen en leren dus ik laat het nog niet zien. Van al dat creatieve plannen word ik helemaal vrolijk.
Anyhow Het werd Corfu. “Liefje we gaan naar Corfu”. Slik doet het liefje want hij is niet dol op dat hele gedoe van reizen. Hij wil vooral niet nadenken over vliegen. En hij hoeft ook niet van te voren alle doem scenario’s te horen want dan wordt hij alleen zenuwachtiger. Maar zijn liefje wil naar Corfu dan gaan we naar Corfu zegt hij. Tot nu toe bedankt hij me altijd achteraf want dan is hij blij dat we gegaan zijn. Ook toen met Luxor. In Corfu met de transfer op weg waren naar het hotel zei hij “liefje ik ben blij dat we hier zijn” tijdens de sightseeing. De huisjes, het verkeer, lidl!, de natuur. Ook dat het hotel pal aan zee was, dat we de branding op ik denk 3 meter bij ons vandaan hoorden, vond hij leuk. Achteraf zei hij als vegetariër dat het hotel prima eten had. En hij is helemaal happy met z’n nieuwe camera. En ik ben blij dat zoveel mensen hem dat gunden met hun donatie. De vakantie was al geboekt toen buien kwamen. Zonder camera op vakantie; Ronald doodongelukkig. Ik kon er wel het gereserveerde zakgeld aan uitgeven maar dan heeft het geen zin om op vakantie te gaan. Het was al geboekt! Tot overmaat van ramp ging de wasmachine stuk en moest zijn fiets gerepareerd worden. Piekeren piekeren piekeren. Toen plots de ingeving van crowdfunding want ik dacht er zijn zoveel mensen die Ronald waarderen om zijn foto’s (niet alleen daarom natuurlijk). Sommigen vragen zelfs om hele albums naar hen te sturen. Dat doet hij zonder er iets voor te vragen.  Ik vroeg eerst zijn toestemming. Hij heeft er eventjes over nagedacht maar gaf daarna toestemming. En het toeval wil dat het bijna zijn verjaardag was dus dat kon een mooi verjaardagscadeautje worden.
	In Corfu dus. Exacter Dassia. ‘Dassia (Dasia). Dassia ligt op 12 kilometer ten noorden van Corfu stad. Het is een levendige toeristenplaats met veel grote hotels en een lang kiezelstrand, dat in de zomermaanden druk bezocht wordt. Dasos betekent bos en Dassia heeft dus zijn naam te danken aan de vele bossen in de omgeving. Het ligt tussen twee andere populaire toeristenplaatsen, Gouvia en Ypsos. Met de veel discotheken, bars en uitgaansgelegenheden is Dassia een leuke plaats voor jongeren en mensen die van uitgaan en strand houden. De prachtige groene cipressenbossen en de helder blauwe zee steken hier contrasterend bij af. Het zand- kiezelstrand is lang en smal. Er is een houten steiger, vanaf hier kan met een duik in de zee nemen. Er zijn watersportmogelijkheden te over en je kunt een bootreisje  boeken vanaf hier. In Dassia zijn allerlei cafés en bars, souvenirwinkels, traditionele tavernes en restaurants. Ook zijn er hotels en appartementen in alle prijsklassen. Een van de grote voordelen van Dassia is dat het vrij centraal ligt en dat de populaire plaatsen zoals Corfu stad, Gouvia en Ypsos makkelijk met de bus bereikbaar zijn. Bron’. Wij waren er aan het begin van het toeristenseizoen. Je kon het merken want sommige tenten waren nog niet operationeel. Het was niet druk maar lekker gemoedelijk. Ik zag voornamelijk mensen van middelbare leeftijd en ouder. Wel een paar jongeren en ouders met kinderen. Overigens zijn veel zaken gesloten of failliet en veel mensen zijn ontslagen door de crisis waarin Griekenland zat. Ik probeerde te achterhalen in welke toestand Griekenland nu zit maar kon het niet zo gauw vinden op internet. Maar de mensen werken hard. In het toeristenseizoen moeten ze ook voor de wintertijd verdienen om dan te overleven. Dassia Beach Hotel Het hotel is heel basic, echt geen Valk ambiance, dat niet maar wel goed genoeg, netjes en schoon. Het personeel is gemoedelijk, sympathiek en behulpzaam. Dat scheelt. Doch het hotel is erg slecht toegankelijk met trappen en te kleine lift en kleine kamer. Maar dankzij Ronald kon ik het goed aan. En ik kan de rolstoel in en uit. Om bij de lift te komen moest ik altijd 3 treden op. Ronald tilde de rolstoel op. Om de lift in te komen moest ik uit de rolstoel. Ronald klapte de rolstoel in. Om in de eetzaal te komen moest ik 3 treden af. Ronald tilde de rolstoel naar beneden. In de kamer moest de rolstoel opgeklapt en moest ik in bad douchen m.b.v. Ronald. Elke keer dat we het hotel in- en uit gingen moest Ronald de rolstoel opwippen vanwege de hoge drempel. Ook buiten kwamen we genoeg drempels tegen. Je leest het, Ronald heeft dus niet echt alleen vakantie maar is hij ook aan het werk. En ik vind het wel heel spijtig voor mensen die rolstoelgebonden zijn. Op vakantie ben ik niet aan het werk dus slik ik dit. Dan gaat mijn activistenknopje op uit. In NL ben ik aan het werk. Doch als ik langer in Griekenland zou blijven of in elk ander land, dan zou ik wel aandacht ervoor vragen. Maar ik wil mijn vakantie niet verpesten dus slik ik. Trouwens die lift was wel grappig; elke keer dattie openging begon de Zorba. Maar die lift was zo klein met 2 stappen had je de zorba wel gedanst. Elke dag ontbijten was een feest. Genoeg keus en ik heb me gek gegeten aan roerei. Ook Ronald at z’n tummy rond. Het was zo heerlijk ontspannen. We namen de tijd. Hadden geen verplichtingen.
Zonnestralen We hadden 2 stralende dagen. De andere dagen waren voornamelijk bewolkt, met licht tot helemaal grijs bedekte lucht. Dag 1 hebben we de omgeving verkend, zagen we de gaten in de olijfbomen, genoot liefje van z’n 1ste Griekse biertje en hebben we een terras met strandrolstoel ontdekt. Dag 2 gingen we op excursie waarvan het Achilleion één van de bekendste paleizen. Het was het vakantiepaleis van Keizerin Elisabeth uit Oostenrijk, beter bekend als 'Sissi'. Het paleis heeft ze aan de Griekse held Achilles gewijd, vandaar de naam Achilleion. In de tuinen van het paleis zijn beelden te zien van figuren uit de Griekse mythologie. Bij deze excursie heb ik niet alles gezien omdat het niet toegankelijk was maar ook omdat de bus in- en uit een erg vermoeiende handeling is als je gehandicapt bent dus beperkte ik me maar tot het in de bus blijven. Ronald is wel eruit gegaan; hij heeft over de brug gelopen naar het muizeneiland en de klooster. Samen hebben we het tapijtenmuseum gemist omdat die niet toegankelijk is. Bij het uitkijkpunt naar de opstijgende en landende vliegtuigen ben ik in de bus gebleven. Overigens had de buschauffeur echt stuurmanskunst want Corfu is bergachtig met veel bochten en steile wegen. Dag 3 stukje werd wandelen en supermarkt ontdekt met rolstoelhelling. Alle supermarkten zijn tevens souvenir en kleding winkeltjes met ook nog andere leuke hebbedingetjes. We hebben de tijd genomen om er lekker te snuffelen. Daarna zijn we neergestreken op het strandbed van de Malibu Beach bar waar de strandrolstoel bij hoorde. Helaas scheen de zon te kort. Dag 4. Wandelinkje, eten bij Anna en poes poes!. Dag 5. Jaaa de zon scheen, strak blauwe hemel dus dat werd zonnen en zwemmen. We hebben lekker uren lang op de strandbedden gelegen. Het was de dag dat ik voor het eerst in mijn leven in zee heb gezwommen. Wat een heerlijkheid! Alleen daarom al zou ik terug willen. Het kon omdat Malibu Beach bar een waterrolstoel heeft. Ik kwam er wel moeilijk in maar het lukte. Maar ook dat was werken voor Ronald. Mij de rolstoel in krijgen, de rolstoel naar het water trekken. Gelukkig hielp het personeel mee want de banden zijn anders en die waren niet goed genoeg opgepompt. Die draaien niet echt soepel mee. Vooral niet op kiezel en zand. Zeker bij het weer terugrijden van de rolstoel lukte het Ronald zonder hulp niet. 2 strandgasten snelden toe om te helpen. Nogmaals wat een heerlijkheid, in het water, lekker zwemmen. Zwemmen is de enige beweging die mij goed ligt. Jammer dat ik niet in Zuidoost terecht kan. Moet naar Diemen. Kost me een dag. Dag 6 en 7 vrijwel hetzelfde. Wij vermaakten ons met shoppen in de supermarkets, wandelinkjes door het dorp en over de boulevard, lezen en creatief doen. Ronald had z’n kleurpotloden en tekenboek bij zich en ik was happy aan het plannen. En Ronald heeft natuurlijk gefotografeerd. Elke dag eigenlijk.
	Relax We gingen elke dag vroeg slapen. Zo rond 9 uur al. Het was zo apart om in slaap te vallen met het geluid van de zee. De meeste dagen klonk het best wel hard, dan waren de golven hard aan het klotsen door de harde wind. En dan hoorde je ook het harde geruis van de bomen. Het leek wel het geluid uit een film waarin hele spannende dingen gingen gebeuren. In het echt gebeurde het in onze dromen. Althans de mijne. Vakantie boeken Ik heb geboekt via de website https://royal.nl/aanbiedingen-griekenland. Koos voor Dassia Beach Hotel. Kreeg toen te maken met  Reisbureau Friesland maar die was weer een tussenpersoon van Tui. Dus eigenlijk was het een Tui reis. Het verliep allemaal goed. Nadat ik de reis kocht via de website nam het reisbureau contact met me op. Ze wilden ook meer weten over de type rolstoel waarmee ik reis zodat ze de goede informatie konden doorgeven voor de boeking. Een week voor vertrek kreeg ik de mail dat ik met Tui ging reizen. Daarna kreeg ik mails van Tui met benodigde papieren en tickets. Op de luchthaven en in het vliegtuig is het personeel erg vriendelijk en behulpzaam. At last Ik heb genoten want ik ging er voor mijn rust, die heb ik gekregen. En zo dicht bij de zee met zoveel lekker eten. Ik was er een tevreden mens. Ronald ook want ik weet niet hoevaak ik hem heb horen zeggen dat hij blij is dat we toch gegaan zijn. Weer thuis hij ‘dankjewel liefje’. Ik ‘jij ook bedankt liefje want zonder jou was het niet mogelijk’. At last my love has come along … 🎵🎹🎤